Άντρια μου, να διαβάσουμε μια ιστορία;
Σήμερα θα σου πω για την Κολοκύθα!
«Η κολοκύθα ήταν τόσο χαρούμενη που επιτέλους θα γνώριζε τη μικρή Έλενη!
Η μαμά την βοήθησε να ετοιμαστεί! Της έβγαλε τα σποράκια, την έκοψε και την έβαλε στον φούρνο (σάουνα) για να χαλαρώσει.
Αφού μαλάκωσε, μπήκε στο μπλέντερ.
Γαργαλιέμαι!
Επιτέλους θα γνώριζε τη μικρή Ελένη!
Της έχω φέρει και θρεπτικά συστατικά για δώρο!
Η Ελένη σαν φτασμένη καλλιτέχνης την άπλωσε στο τραπέζι δίνοντάς της τα πιο περίεργα σχήματα.
Έτσι η κολοκύθα δεν έφτασε ολόκληρη στο στομαχάκι της.
Ωχ, πάλι τα θρεπτικά συστατικά μου έγιναν έργο τέχνης!
Όταν η Ελένη μαθαίνει να τρώει μόνη της δεν καταλήγουν όλα στην κοιλίτσα της»
Ποια σου θυμίζει Άντρια, ε; Εμένα μου θυμίζει τη Σάρρα μας, την αγαπημένη σου μεγάλη αδερφή και φυσικά εσένα, μικρό μου «μπιφτεκάκι» που έγινες ενός έτους!
Πωπωπω! Πόσο γρήγορα μεγαλώνουν! Πέρασε ένας χρόνος από την ημέρα που μπήκες στη ζωή μας και η Σάρρα μου σιγά σιγά κλείνει τα 8!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ίδια καθημερινή έκπληξη βλέποντάς την να μεγαλώνει μέρα με την μέρα, να ανακαλύπτει, να εξερευνά, να απορεί και να ενθουσιάζεται και να χαίρεται με ο,τιδήποτε νέο και με οποιαδήποτε καινούργια εμπειρία! Αυτό ακριβώς συνέβη και με το φαγητό!
Πριν μεγαλώσει αρκετά ώστε να τρώει μόνη της με το κουτάλι, μεσολάβησε ένα εκπληκτικό και άκρως διασκεδαστικό στάδιο, κοντά στον 7ο μήνα, όπου άρχισε να χρησιμοποιεί τα χεράκια της για να φάει ορισμένες στέρεες τροφές (πάντα παρουσία μου), να βουτάει τα δαχτυλάκια της στις κρέμες και να τα γλείφει, και πάντα – ω, τι σύμπτωση! – … παραπάνω από τα μισά να εκσφενδονίζονται παντού. Στην κουζίνα, στο πάτωμα, επάνω της, επάνω μας κλπ.
Από το καρεκλάκι της στο τραπέζι με όλη την οικογένεια, είχε αρχίσει ήδη να βλέπει τα φαγητά με άλλο μάτι! Επίσης ό,τι βρισκόταν στην ακτίνα των χεριών της με αριστοτεχνική αστραπιαία κίνηση βρισκόταν στο πάτωμα.
Το ότι προσπαθούσε να φάει μόνη της, συνοδευόταν με κραυγή επιτυχίας!!! Και παλαμάκια και εμείς την ενθαρρύναμε και απολαμβάναμε τις στιγμές!
Για να την βοηθήσω, έβαζα μπροστά της μερικά φαγητά που θεωρώ κατάλληλα και μπορούσε να κρατήσει με τα χεράκια της, όπως πχ καροτάκια και πατατούλες καλά βρασμένα, κομμένα σε κομματάκια, ζυμαρικά, μπανανούλα κομμένη σε ροδέλες κλπ.
Επίσης θυμάμαι ότι φρόντιζα να περιλαμβάνει η διατροφή της Σάρρας μου μεγάλη ποικιλία τροφών, τα οποία θα είναι διαφόρων χρωμάτων, υφών και γεύσεων, με ισορροπία και μέτρο, ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες της ανάπτυξης του παιδιού. Στη διαδρομή ανακάλυψα ότι οι ανάγκες των νηπίων είναι παρόμοιες με τις δικές μας, των ενηλίκων, απλά σε μικρότερες ποσότητες.
Η αυτοπεποίθηση της Σαρρούλας μου στα ουράνια κάθε φορά που δοκίμαζε με τα χεράκια της νέα γεύση και νέα υφή! Ήταν μια νέα κατάκτηση! Την άφηνα να φάει όσο ήθελε! Το ίδιο ζω τώρα και με την Μπέμπα.
Όσο διασκεδαστική και αν είναι αυτή η περίοδος που είναι γεμάτη από γευστικές ανακαλύψεις, το μωρό μου πρέπει να καταναλώνει πλήρη, σωστά γεύματα, τόσο από πλευράς ποσότητας όσο από πλευράς ποικιλίας τροφών απαραίτητα για την ανάπτυξη του.
Αυτό που μου δίνει σιγουριά πως το μωρό μου συμπληρώνει τα γεύματα του από τον 1ο χρόνο της ζωής και μετά είναι το ΝΑΝ ΟPTIPRO 3! Το NAN OPTIPRO 3 είναι χαμηλό σε περιεκτικότητα πρωτεΐνης, στην ουσία έχει χαμηλή ποσότητα αλλά υψηλή ποιότητα ώστε να ευνοεί την υγιή ανάπτυξη του βρέφους και τη σωστή πρόσληψη βάρους μακροχρόνια. Ο υπόλοιπος εμπλουτισμός του (σίδηρος, βιταμίνη D, Βιταμίνες συμπλέγματος Β κλπ) βοηθά το παιδί να παίρνει ότι χρειάζεται ακόμη και αν «…δεν καταλήγουν όλα στην κοιλίτσα του.»
