Άλλο “προτίμηση” και άλλο “δέσμευση”, άλλο το ” θα ήθελα” και άλλο “το θέλω”. Το ένα είναι ” επιθυμία” το άλλο είναι “απόφαση”!!!
… έχει ανατείλει ο καινούργιος χρόνος! Άντε πάλι γράψε, σβήσε… Λίστες, απολογισμοί και στόχοι…!
Απολογισμό κάνουμε στα περασμένα… λίστα για τα επιθυμητά να συμβούν ή να πετύχουμε τη νέα χρόνια!
Πες μου αλήθεια. Πόσα από αυτά τα έχεις ξαναγράψει και έχεις ξαναγράψει τις Πρωτοχρονιές που πέρασαν; Προσωπικά, πολλά! Άλλα δεν πραγματοποιήθηκαν, άλλα έμειναν ημιτελή, και άλλα δεν τα τόλμησα καν…
Άλλωστε παλαιότερα θα μου πεις, μπορούσες να σχεδιάσεις, είχες μια κατάσταση δεδομένη μια ρουτίνα, καθορισμένη, καλή ή άσχημη, είχες βάσεις που πάνω τους μπορούσες να ονειρευτείς να σχεδιάσεις, να ελπίσεις. Αυτές οι βάσεις πια έχουν καταρρεύσει για πολύ κόσμο.
Έτσι λοιπόν αφήνω τον προϋπολογισμό, και περνάω στον απολογισμό. Ο χρόνος που μας αφήνει, μήπως έχει κάτι να μας διδάξει; Κάτι να μας δείξει;
Πιστεύω πως μέσα από αναποδιές από εμπειρίες, άσχημες ιδίως, αν αφήσεις την καρδιά και τον νου ελεύθερα να κυκλοφορούν, να μάθεις, να γίνεις έστω και μια στάλα πιο σοφός…
Resume
Η διαφορά μεταξύ νικητών και ηττημένων βρίσκεται ανάμεσα στις 2 επιλογές να θεωρήσω το προσωρινό οριστικό ή το προσωρινό, προσωρινό!!!
Όπως και αρκετές προηγούμενες χρονιές, ήταν πολύ γεμάτη για μένα… τόσο γεμάτη που δεν προλάβαινα να διαχειριστώ τις καταστάσεις, τον χρόνο μου. Γεμάτη και πλούσια από άσχημα, από πίκρες, από γλύκες, από μοναξιά αλλά και από φίλους, από αναπάντεχες χαρές αλλά και απογοητεύσεις, ανακατατάξεις, αναταραχές, αλλαγές, ανατροπές, δυσκολίες, λάθη, αποτυχίες, επιτυχίες, αδιέξοδα, θλίψη, πόνος, απώλεια..
“Όπως λέμε ΖΩΗ…” περπάτησα σε κάθε πτυχή, φώτισε η καρδιά και το πρόσωπο μου από φως χαράς, έβγαλα κάθε σφαίρα που μπήχτηκε στο κορμί μου από τα δύσκολα, τα δυσάρεστα. Κάπου κάπου λυγίζεις ξεχνιέσαι και ραγίζεις. Είναι τότε που αισθάνεσαι ότι περπατάς σε ένα τούνελ σκοτεινό. Ξέρεις ότι στο τέλος θα δεις τον ήλιο, το πιστεύεις, με αυτό προχωράς… πιο φωτεινή κάθε φορά πιο δυνατή. Ακόμη και τα χέρια που σε τράβηξαν προς το αδιέξοδο, και αυτά τα χέρια ήταν υπέροχα δώρα …
With love: Ε, δεν θα σταματήσουμε να ονειρευόμαστε. Απλώς έρχονται πολλές φορές στην ζωή τα πάνω κάτω, οι σταθερές σου οι αξίες σου κλονίζονται από εξωτερικούς παράγοντες, και ‘κει ακριβώς είναι που πρέπει να κολυμπήσεις στην επιφάνεια…
Να κρατήσεις αυτούσιο τον εαυτό σου, ανεπηρέαστο, σταθερό, να κλειδώσεις καλά τις αξίες σου που αρχίζουν να κλονίζονται, να αποσιωπήσεις τα αρνητικά συναισθήματα, για να μην μολυνθεί η ψυχή, να υποχωρήσεις ίσως,να επιτεθείς ίσως, να κλάψεις, αλλά και να ελπίσεις. Ίσως με σημάδια, αλλά με σώα την ψυχή…
“Θέλω να ονειρεύομαι το αύριο που μπορώ να αγαπήσω με την ψυχή μου! Άλλωστε, η αγάπη είναι η υπέρτατη αλήθεια στην ουσία κάθε δημιουργίας”
Καλή, γεμάτη ΦΩΣ & ΑΛΗΘΕΙΑ χρονιά σε όλους μας!
