Εισαγωγικό info: μέχρι πριν 20 χρόνια, στην Κίνα, οι νεότεροι έμεναν με τους γηραιότερους και τους φρόντιζαν. Αυτό παλιά. Τα γηροκομεία στην Κίνα σήμερα είναι “ζίνγκα”(όπως λέμε στη Θεσσαλονίκη) overbooked βρε παιδί μου, πώς να σου το πω. Και εκεί διαμαρτύρονται “δεν έχω κάποιον να με φροντίζει”, απλά… στα κινέζικα.
“Εμένα ποιος θα με φροντίσει; Ε;” Φιλενάδα, χωρίς να κάψω το σασπένς και τη ροή του story μου, νιώθω μια τεράαααααστια ανάγκη να σου βροντοφωνάξω εξ αρχής: “ΚΑΝΕΙΣ”!!!
Μύθοι, μύθοι, μύθοι.
Να τα πάρουμε από την αρχή, γιατί σ’ ακούω και σε πνίγει το παράπονο -κάποιες στιγμές, μόνο στιγμές, και εμένα. Μας φροντίζουν όταν είμαστε μωρά. Απροστάτευτα, ανίκανα, γλυκούλικα, με την υπέροχη τύχη ότι δεν τους πάει καρδιά να μας αφήσουν στο έλεος της αυτοεξυπηρέτησης μας. Από την ενηλικίωση και μετά όμως, ποιος περιμένεις να σε φροντίσει; Εντάξει, η μανούλα είναι σταθερή αξία! Αλλά… οι άλλοι που μας αφορούν; …αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς…
Γιατί μπήκα στο τριπάκι και στα λέω όλα αυτά; Ήμουν με μια φίλη προχτές, που δεν έχει άντρα και παιδιά και επαναλάμβανε συνεχώς: ” έχω ανάγκη κάποιον να με φροντίσει”, γρρρρρ γρρρρ… Γκρίνιαααα. Προσπαθούσα λοιπόν, με το δικό μου το μυαλό, να της εξηγήσω ότι ακόμη και αν έχεις παιδιά, άντρα, γυναίκα, γκόμενο, δεν έχεις εξασφαλισμένη φροντίδα. Αναφέρομαι ειδικά σε εμάς τις γυναίκες, όπου οι περισσότερες εκτελούμε “χρέη μαμάς” σε όλους γύρω μας…
Wake up Φιλενάδα!
…πιες δυο γουλιές ελληνικό σκέτο και συγκεντρώσου γιατί έσφιξαν και τα κρύα. Λοιπόν, νομίζω ότι μπορείς να έχεις εξασφαλισμένη φροντίδα (τύπου: προσωπική νοσοκόμα ή μπάτλερ) αν είσαι κληρονόμος βαρβάτης κληρονομιάς, ή αν είσαι διάσημος και πλούσιος. Αλλιώς έχεις απλώς ένα γκόμενο/γκόμενα. Ή έναν/μία σύζυγο. Ίσως και παιδιά. Που σιγά μην κάτσουν να φροντίσουν εσένα. “ΕΣΥ έχεις και άντρα και έκανες κορίτσι. Θα έχεις να περιμένεις και ένα ποτήρι νερό στα γεράματα” σου τονίζει. Μύθοοοοοοος.
Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς…
Είσαι παντρεμένος/η; Έχεις κάποιον να σε φροντίσει. Μύθος. Πρώτα απ’ όλα, έτσι όπως είναι η κατάσταση, άπειρα ζευγάρια μένουν παντρεμένα γιατί δεν έχουν λεφτά να μετακομίσουν, πόσο μάλλον να χωρίσουν. Και τι πιστεύεις δηλαδή; Πως όταν είσαι άρρωστη και μέσα στη νύχτα έχεις πυρετό, επειδή και καλά είσαι παντρεμένος, το ταίρι σου θα τα παρατήσει όλα για να σου φτιάξει σουπίτσα; Μπορεί, αν δεν έχει κάτι άλλο επιβεβλημένο να κάνει ή δεν είναι απασχολημένος με κάτι άλλο που τον αφορά. Αλλά δεν υπάρχει εγγύηση: άλλωστε δεν τον/την παντρεύτηκες για αυτό. Σκληρό, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Και για σας τους gay, μην παραμυθιάζεστε. Όταν είσαι σε σχέση, είτε gay είσαι είτε straight, έχεις τις ίδιες πιθανότητες να σε φροντίσει ο άνθρωπος σου και οι ίδιες πιθανότητες είναι λίγες.
Έχεις παιδιά και θα σε φροντίσουν όταν πουρέψεις. Καραμύθος. Ξεκάθαρα. Δεν μεγαλώνω την κόρη μου, αναμένοντας το ποτήρι νερό και να μου αλλάζει την πάνα για την ακράτεια. Τα παιδιά τα κάνουμε για διάφορους λόγους. Είτε γιατί το βιολογικό μας ρολόι χτύπησε, είτε για να διαιωνίσουμε τα γονίδιά μας , είτε για να χαρεί η μάνα μας, είτε γιατί είμαστε νιάου με τα μωρά… αλλά αν τα κάνεις για να σε φροντίσουν, είναι περίεργα υστερόβουλη κρυφή σκέψη και επιθυμία, και ούτως ή άλλως είσαι βαθιά νυχτωμένη.
Είσαι μόνος/η και δεν έχεις κανέναν να σε φροντίσει. Καλά, εσύ γκρινιάζεις και παραπονιέσαι; Που κοιμάσαι και ξυπνάς όποτε θέλεις; Που πας τουαλέτα με ανοιχτή πόρτα; Που τρώς σαλάτα μέσα από το μπωλ και πίνεις νερό από το μπουκάλι, που ακούς όποια ώρα όσο δυνατά θέλεις την αγαπημένη σου μουσική; Χλιδάτη κατάσταση! Και έχεις το θράσσος να ζητάς και κάποιον να σε νταντέψει κιόλας.
Χαχαχα, δες την θετική πλευρά. Επίσης μπορεί και να λες “θα πεθάνω και θα με βρούνε 10 μέρες μετά”… Τώρα μεταξύ μας, αν εσύ τα τινάξεις, έχει κάποια σημασία αν σε βρουν αμέσως ή σε 10 μέρες; Η γκαντεμιά είναι ότι πέθανες. Είναι κακό να επαναλαμβάνομαι αλλά ναι: σε ένα γενικό-κυνικό μεν, αλλά πραγματικότης- τον ήπιαμεεεε.
Οι φίλοι είναι ένα καλό θετικό αποκούμπι ελπίδας, και πάλι όχι δεδομένο, αν έχεις φροντίσει βέβαια και ΕΣΥ να είσαι παρών/ουσα έμπρακτα.
With love: όποτε φιλενάδα, δεν λέω, ανθρώπινη ανάγκη είναι. Λυτρωτικό, καταπληκτικό και ευλογημένο το ενδιαφέρον, η φροντίδα, το έμπρακτο νοιάξιμο όταν υπάρχει. Από την στιγμή που αποφάσισα όμως, ότι δεν περιμένω δεδομένα τίποτα από κανέναν, όταν συμβαίνει -γιατί απλά συμβαίνει-έστω και το κάτι, με εκπλήσσει τόοοοοσο θετικά και με χαροποιεί τόοοοοσο πολύ !!!
Να πατάς στα πόδια σου!
Be your self, be a giving person και… άσε τους ανθρώπους σου να επιλέξουν να σε εκπλήξουν θετικά!