Ό,τι μου αρέσει το κάνω πολύ. Εντάξει μου αρέσει να γυμνάζομαι. Να καφρίζω με κολλητούς. Να κάνω αγκαλιές με τη Σάρρα. Να τελειώνω το ταψάκι γαλακτομπούρεκο. Να κολυμπάω στο δείλι ακούγοντας μόνο το σχίσιμο στο νερό. Να κάνω με τον Νεκτάριο… ουπς Private zone!

Τέλος πάντων καταλαβαίνεις…ό,τι μου αρέσει δεν ξέρω να το κάνω λίγο, με μέτρο. Και θα μου πεις όλα τα παραπάνω οκ, άλλα το τσιγάρο; Σιχαίνομαι πια την ιδέα να με συναντώ με ένα τσιγάρο στο χέρι. Δεν μ’ αρέσει η εξάρτηση. Με προσβάλει σαν προσωπικότητα. Δεν μου αρέσει πια η εικόνα αυτή.

Η ασυναίσθητη κάποιες στιγμές συχνότητα στην κίνηση μου, όταν την συνειδητοποιώ μου κάνει τρελά νεύρα. Και να σκεφτείς ότι ουσιαστικά απολαμβάνουμε τα 4-5 τσιγάρα την ήμερα. Τα υπόλοιπα είναι μηχανική κίνηση. Δεν είναι καν σέξι.

Θεωρώ μύθο την αύξηση βάρους κατά την διακοπή του καπνίσματος. Υπάρχουν τρόποι να το αντισταθμίσεις. Δεν μ’ αρέσει η μυρωδιά της καπνίλας, η αγωνία του περίπτερου και των πολύωρων πτήσεων. Να κρύβομαι να μην με βλέπει η κόρη μου. Ή ο εκνευρισμός σε εστιατόρια που δεν επιτρέπεται το κάπνισμα…

Καλά σου το λέω, χαμπάρι δεν έχεις πάρει. Ο Άδωνις είναι φίλος μας. Γενική απαγόρευση για την υγειά και μακροζωία μας! Τον έχετε παρεξηγήσει τον άνθρωπο.

Η πρώτη ακάπνου εμπειρία μου ήταν πριν κάποια χρόνια σε club στο Λονδίνο. Δεν με προειδοποίησαν ότι θα κόψω το τσιγάρο σε ένα βράδυ και μάλιστα το συγκεκριμένο. Δεν ήξερα τι να κάνω τα χέρια μου. Μπήκα με ίσιο και βγήκα με ατημέλητη περμανάντ. Έπαιζαν τα δάχτυλα μου με το μαλλί. Άσε που έγινα κολλητή με έναν έγχρωμο ντούκι ντουλάπα, μπες – βγες για τζούρες στο ψοφόκρυο. Και όλα αυτά γιατί; για την μ……. Δεν θα μπω σ’ αυτή τη φάση στο debate δικαιωμάτων καπνιστών και μη καπνιστών.

Ο ΤΟΞΙΚΟΣ ‘’ΚΟΛΛΗΤΟΣ’’

Άνθρωποι που είναι κοντά μου με ξέρουν καλά και με αγαπούν, μου λένε συνήθως: “Καλά, εσύ; αθλήτρια πράμα;!’’ ή’ “Έχεις καταφέρει τόσα σημαντικά και δύσκολα στη ζωή σου! Σ’ αυτό κωλώνεις; Κόψτο το ρημάδι” … Επίσης κάποιοι άλλοι, σχεδόν με κομπασμό- μεταξύ μας το δικαιούνται -λένε : “…ξύπνησα ένα πρωί, πέταξα το πακέτο στα σκουπίδια και τέλος!’’

Και εκρήγνυμαι:

ΠΟΤΕ θα έρθει αυτό το πρωινό για μένα;! Μήπως δε θέλω πραγματικά να το κόψω; Μα τι λέω;.ΤΕΛΟΣ. Θα νιώσω ελεύθερη, υγιέστερη, θα αποκατασταθεί η γεύση μου. Άσε που είναι άμεσα ευδιάκριτη η διαφορά στην υφή του δέρματος και στην λάμψη των δοντιών.

Και από οικονομικής πλευράς να στο πω; Να, θα βγάλω τα δίδακτρα για το σχολείο της Σάρρας – δεν τα υπολόγισα βέβαια – αλλά το ποσό ετησίως δεν είναι αμελητέο. Και για σας τα αγόρια πέραν όλων των πολλών άλλων κακών συνεπειών, προκαλεί και προβλήματα στύσης. Το πιάσες το υπονοούμενο Μήτσο μου;!

Όσοι αναζητούν πολύ την σοκολάτα, λένε ότι τους λείπει αγκαλιά. Ποιο κενό μου αναπληρώνει το τσιγάρο; Κανένα απολύτως. Γιατί δεν υπάρχει κενό. Υπάρχει μόνο η κακή συνήθεια ριζωμένη στο ξερό μου το κεφάλι.

Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΤΗ

Το ξερό μας το κεφάλι έχει διορίσει το τσιγάρο ρυθμιστή επιβράβευσης, ανακούφισης, παρηγοριάς, παρέας στα γεγονότα της καθημερινότητας μας. Αν σκεφτείς ότι ο καπνιστής πολλές φόρες βάζει πάνω από την υγεία του, το τσιγάρο! Το ζω στο κοντινό μου περιβάλλον.

Και θα σου μιλήσω με αλήθειες για την κοσμοθεωρία του καπνιστή. (Κάπου ανάμεσα σε αυτά θα συναντήσεις και τον εαυτό σου ως καπνιστή)

– Πρωί μόλις σηκωθείς από το κρεβάτι, με τον καφέ, θέλεις να πας και τουαλέτα “Κάνε ένα τσιγάρο ή και δυο”
– Ήσουν μοναδικός, ακαταμάχητος εραστής! Μπράβο σου παλίκαρε! Ανάβεις τσιγάρο μετά τη “μάχη”.
– Είσαι στο αυτοκίνητο, έχει κίνηση. Άντε να κάνω ακόμη ένα. Τι είναι; Ένα τσιγάρο δρόμος.
– Είσαι στο εστιατόριο, αργεί η παραγγελιά, επίσης…τελειώνει το γεύμα ακολουθεί γλυκό; Άντε ακόμη ένα…
– Χώρισες; ο πιο πιστός φίλος στο κλάμα!
– Μόλις έμαθες ότι πήρες προαγωγή! Ε, είναι ότι πρέπει ένα τσιγάρο για τα συχαρίκια στον εαυτό σου.
AND THE WINNER IS….

Μέθοδος: τηγανιά στο κεφάλι

Είμαι αποφασισμένη. Τέλος. Κατέληξα ήδη σε πολλούς περισσότερους λόγους που δεν το γουστάρω πια και ελάχιστους που το απολαμβάνω. Και όχι με υποκατάστατα και ημίμετρα. Θα είναι μια προσωπική μου νίκη.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι ανάλογα με αυτό που θεωρείς ότι σου ταιριάζει καλύτερα. Ειδικά ιατρεία διακοπής καπνίσματος, με ή χωρίς φαρμακευτική αγωγή και ψυχολογική υποστήριξη, εναλλακτικές πρακτικές, όπως βελονισμός, παντς, τσίχλες, ειδικά σεμινάρια ομαδικά και ατομικά κλπ.

Το αποφάσισες; Και όχι βεβαία γιατί σου το λένε οι άλλοι, αποφάσισα να το κάνω μόνη μου. Εγώ με το κεφάλι μου. Δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Το 60% των Ελλήνων καπνιστών ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο. Το 99% εκείνων που δεν καπνίζουν πια, δηλώνουν ότι ήταν ευκολότερο απ όσο περίμεναν.

“Η διακοπή καπνίσματος είναι αποκλειστικά κατόρθωμα χαρισματικών ανθρώπων με ισχυρή θέληση’’

Εγώ τράβηξα κόκκινη γραμμή μέσα μου. Όρισα dead line ορόσημο συνδεδεμένο με σημαντικό προσωπικό μου γεγονός. Τσιγάρο ΤΕΛΟΣ. Εσύ;