Woody: Αν δεν αποτυγχάνεις ποτέ, δεν έχεις κάνει τίποτα πρωτοπόρο.
Εσύ γιόρτασες την αποτυχία σου;
Κάθε φορά που συνευρίσκομαι με πρόσωπα που εκτιμώ ιδιαίτερα και κατά γενική ομολογία είναι εξαιρετικά καταξιωμένα επαγγελματικά, έχω την διαστροφή να μάθω, και μάλιστα να μου εξιστορήσουν οι ίδιοι, την ή τις “παταγώδεις” αποτυχίες τους… Όπως έγινε και προχθές το βραδάκι, που έφαγα παρέα με έναν top επιχειρηματία και με διεθνή παρουσία, που είχα πολύ καιρό να δω!
Πολλά τα νέα μας, αλλά από κουβέντα σε κουβέντα, ανάμεσα στο κρασί και το ψαράκι, με συγκεκριμένη αφορμή, εγώ κράτησα την κουβέντα εκεί..! Σε αυτό που λέμε: έπεσα, χτύπησα, πόνεσα… σηκώθηκα! Τι πήγε στραβά; Πώς μάζεψες τα κομμάτια σου; Και πώς έκανες την θριαμβευτική επαναφορά;
Από λάθη άλλο τίποτα…
Μια πρώτη παραδοχή για να συνεχίσω πρέπει να είναι η εξής: όποιος πιστεύει πως δεν θα αποτύχει ποτέ, είναι αυτός που αποτυγχάνει χειρότερα από όλους.
Γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι κανείς δεν γλιτώνει από τις αποτυχίες. Μπορεί να ευθύνεσαι πολύ, λίγο ή καθόλου. Ωστόσο έρχονται και σε ρίχνουν κάτω.
Επίσης, ίσως η μοναδική περίπτωση να μην κάνεις λάθη και να μην αποτύχεις είναι να μην κάνεις τίποτα απολύτως, εκτός από κριτική του “καναπέως” για το τι κάνουν οι άλλοι…
Η “τέχνη”της αποτυχίας
Βέβαια, αρκετά συχνα σκέφτομαι οτι πρέπει να αλλάξουμε την κουλτούρα της αποτυχίας – το πώς την αντιλαμβανόμαστε και πώς την διαχειριζόμαστε. Η αλήθεια είναι ότι από τον αθλητισμό – πρωταθλητισμό που πέρασα, αποδείχθηκε ότι είναι ιδανικό σχολειό για να τριφτεί το μέσα σου και στην επιτυχία, αλλά κυρίως στην αποτυχία.
…λίγο πριν μας διακόψει η σερβιτόρα με τα γλυκά, ο καλός μου φίλος, ο πετυχημένος επαγγελματικά, οικονομικά, κοινωνικά, και ενώ εγώ μπούκωσα δυο κουταλιές χωρίς αύριο – δεν υπάρχουν προσχήματα, είπαμε είμαι γλυκατζού – με σταθερή, γεμάτη σιγουριά φωνή, γέρνει προς το μέρος μου και μου λέει σχεδόν συνομωτικά: “Κατερίνα μου, τα λάθη προσφέρουν γνώσεις και οι καλύτερες ιδέες βγαίνουν μέσα από προβλήματα. Όσο δεν αναγνωρίζεις τα λάθη σου, δεν βρίσκεις τη λύση, και τότε χάνεις τελείως το παιχνίδι.” …να φανταστείς τρίτη κουταλιά δεν έφαγα…
Πόσο πολύ χάρηκα που τον είδα και τα είπαμε! Κρατώ τα λόγια του. Λόγια μέσα από βίωμα, εμπειρία, αλήθεια.
Resume with love: λοιπόν προτείνω: “βγες έξω, πάρε μια βαθιά ανάσα, πιες ένα ποτήρι κρασί στην υγειά σου να γιορτάσεις την αποτυχία σου. Κοίταξε την κατάματα, χαμογέλασε της και στείλ’ την στον αγύριστο… και… ορκίσου πως την επόμενη φορά θα πιεις για να γιορτάσεις την επιτυχία σου!!!”
Info: Στις 13 Οκτωβρίου γιορτάζουν την αποτυχία στη Φινλανδία (Failure Day). Μήπως θα έπρεπε να γιορτάζεται παντού…;!
