# η τέχνη της αποτοξίνωσης

Μετά από καιρό πιάνω πληκτρολόγιο να γράψω. Είχα την ανάγκη να απομακρυνθώ από όλους και όλα και να κάνω στα 40 μια σημαντική αναζήτησή για το πού πάω και πως θέλω να φτιάξω τη ζωή μου από εδώ και πέρα.

Βλέπεις στα 40 δεν έχεις πολλά περιθώρια για λάθη ή ακόμα ακόμα μπορεί και να μην έχεις όρεξη.

Έτσι λοιπόν, για ένα μεγάλο διάστημα αποτραβήχτηκα από πράγματα που αγαπάω και έκατσα πρώτη φορά στη ζωή μου ως θεατής.
Αποτραβήχτηκα από μπαρ, συνεταιρισμούς, τοξικούς φίλους και ανούσια θέλω.

Μπήκα σε ένα μονοπάτι διαλογισμού και πολλών ωρών με ένα χειριστήριο στο χέρι, να παίζω grand theft auto 5 και ομολογώ ότι με το να πατάω κόσμο και να ανατινάζω ότι βρέθηκε μπροστά μου, ηρέμησα μέσα μου. Έβλεπα στα μάτια άτυχων πεζών ανθρώπους που δεν μου φέρθηκαν καλά και πραγματικά ήταν ηδονή το να κάνω όπισθεν να τους αποτελειώνω.

Αυτοί που έφτιαξαν το παιχνίδι αξίζουν Νόμπελ!

Στο διάστημα των σχεδόν 5 μηνών αποχής μου από τα κοινά, συνέβησαν και όμορφα πράγματα… Αρραβωνιάστηκα! Παντρεύομαι!
Με ένα υπέροχο και άκρως ταλαντούχο κορίτσι που λατρεύω! Επίσης κάνουμε ένα όνειρο μας πραγματικότητα και είμαστε κοντά στο να φτιάξουμε το δικό μας bar-restaurant, με τα δικά μας θέλω και τις δικές μας ιδέες.

Διάβασα για τη δουλειά μου. Απόλαυσα οικογενειακές στιγμές, ειδικά μέσα στις μέρες των γιορτών. Συνήθως, έτρωγα μια μπουκιά δώδεκα παρά ένα, πριν την Πρωτοχρονιά και έφευγα σφαίρα για το μαγαζί! Φέτος έκατσα σε τραπέζι σαν άνθρωπος, μεσημέρι-βράδυ. Απόλαυσα τον ανιψιό μου που μου είχε λείψει! Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα…

Ξέρεις; Μετά από καιρό, νιώθω ότι είμαι στο σωστό μονοπάτι. Νιώθω σίγουρος για τα επόμενα βήματα και ειλικρινά στο προτείνω.

Όταν νιώσεις ότι πνίγεσαι, να απομακρύνεσαι για λίγο. Το να λειτουργείς εν ψυχρώ, πίστεψε με βοηθάει. Κρίνεις τον εαυτό σου, βλέπεις λάθη και σωστά και κυρίως επεξεργάζεσαι το επόμενο βήμα, λυτρωμένος από εμπάθειες, ψυχολογικά και παρορμητισμούς!
Έχει κάτι όμορφο το να φεύγεις από όλα. Μπορεί να είναι για κάποιους μοναχικό, αλλά εγώ είχα την τύχη να έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο που μου το έκανε εύκολο!

Διάβασα κάπου τον παρακάτω ορισμό: Συναισθηματική «Αποτοξίνωση» είναι το να καθαρίσουμε το μυαλό μας από τις αρνητικές σκέψεις που προκαλούν φόβους και ψευδείς πεποιθήσεις. Οι αρνητικές σκέψεις οδηγούν το άτομο να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και ένα διαρκές αίσθημα κατωτερότητας.

Μα την Παναγία ποτέ δεν ένιωσα αυτό το συναίσθημα κατωτερότητας. Του εναντίον, νιώθω αίσθημα ανωτερότητας που δεν την είπα σε ανθρώπους, που δεν ασχολήθηκα και που πραγματικά πιστεύω στις δυνατότητες και τις δεξιότητες μου.

Νιώθω σαν τον Michael Jordan όταν ξαναγύρισε στους Bulls με το 23 όμως στην πλάτη. Είμαι έτοιμος να κερδίσω πρωταθλήματα!

Σας συνιστώ να καθαρίζετε την ψυχή σας βαθιά, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και να αφιερώνετε λίγα λεπτά προκειμένου να ακούσετε τις φωνές στο κεφάλι σας που σας ζητούν ηρεμία. Τις άλλες φωνές που σας λένε ότι ακόμα μπορείτε να παίξετε μπάσκετ και να πηδάτε στα ριμπάουντ όπως παλιά, μην τις ακούτε.

Γέρασες ΝΤΙΝΟ.

Η συμβουλή μου μετά από αυτήν την αποχή είναι η εξής: Αγαπήστε και υπερασπιστείτε τον εαυτό σας και τις αξίες σας. Επιλέξτε θετικές και υγιείς συμπεριφορές και ζήστε με χαρά και γαλήνη που θα τρέφει την αυτοπεποίθησή σας και θα μπορείτε να ζήσετε καλύτερα.

Όταν μικραίνει ο ορίζοντας, μικραίνει κι η ψυχή μας.

Πάρτε λίγο χρόνο για εσάς και τις ανάγκες σας. Όσο σκληρό και να είναι για τους άλλους, είναι το σωστό για εσάς. Κανέναν δεν θα βοηθήσετε με το να είστε σε πέλαγος. Πόσο μάλλον τον ίδιο σας τον εαυτό!

Όπως ο μεγάλος Μιχάλης είπε στη συνέντευξη τύπου, απλά και λακωνικά, συνοψίζοντας όσα ήθελε να τονίσει… I AM BACK!