Τελικά το να είσαι σταρ είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Διαβάζοντας την πρόσφατη συνέντευξη της 23χρονης τραγουδίστριας, Σελένα Γκόμεζ, συνειδητοποίησα ότι εμείς, οι “κοινές θνητές” είμαστε σε πολύ καλύτερη μοίρα. Έχουμε, τουλάχιστον, το δικαίωμα να αρρωστήσουμε χωρίς να πρέπει να λογοδοτήσουμε γι’ αυτό.
Η διάσημη τραγουδίστρια έδωσε μία συγκλονιστική συνέντευξη στο περιοδικό “Billboard”, στην οποία αποκάλυψε το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.
“Διαγνώστηκα με λύκο και χρειάστηκε να κάνω χημειοθεραπείες. Γι’ αυτό το λόγο τα σταμάτησα όλα, θα μπορούσα να είχα πάθει εγκεφαλικό” είπε στο περιοδικό.
Η Γκόμεζ αναγκάστηκε να δώσει αυτή τη συνέντευξη και να πει τη δική της αλήθεια μετά την επίθεση που δέχτηκε από τα κουτσομπολίστικα έντυπα. Την ώρα που η ίδια ακύρωνε τις συναυλίες που είχε προγραμματίσει για να ασχοληθεί με την υγεία της, τα δημοσιεύματα την ήθελαν να έχει μπει σε κλινική για αποτοξίνωση από το αλκοόλ.
Πόσο οδυνηρό ήταν άραγε για την ίδια, την ώρα που βρισκόταν στο κρεβάτι του πόνου, παλεύοντας με κάτι τόσο σοβαρό όπως οι χημειοθεραπείες, να έχει να αντιμετωπίσει και όλα αυτά τα συκοφαντικά δημοσιεύματα;
Γιατί τελικά, για τα tabloids σημασία έχει το πρωτοσέλιδο, τα νούμερα και όχι η αλήθεια. Γι’ αυτή τη μερίδα του Τύπου μία σταρ δεν έχει δικαίωμα στην ασθένεια. Αν είσαι διάσημος, αυτομάτως είσαι ή αλκοολικός ή τοξικομανής και ο μόνος λόγος για να βρεθείς μακριά από τας φώτα της διασημότητας είναι για να βρεθείς σε κλινική αποτοξίνωσης.
“Ήθελα τόσο πολύ να βγω και να πω σε όσους τα έγραφαν αυτά δεν έχετε ιδέα! Κάνω χημειοθεραπείες ρε μ@λ@κες!”, ήταν η οργισμένη απάντηση της τραγουδίστριας. Και λίγα τους είπε…
Υ.Γ: Τι καλά που δεν είμαι αναγνωρίσιμη! Μπορώ και να παχύνω και να αρρωστήσω με την ησυχία μου, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Info: Τι είναι ο λύκος;
Ο συστηματικός λύκος (ΣΕΛ) είναι χρόνιο, υποτροπιάζον, αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο μπορεί να αποβεί ακόμη και θανατηφόρο, αν και με τις πρόσφατες ιατρικές εξελίξεις η θνησιμότητα έχει μειωθεί αρκετά.
Ο λύκος μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία και είναι περισσότερο συχνός στις γυναίκες. Σε κάθε άτομο εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους, με κύριες κλινικές εκδηλώσεις – δερματικά εξανθήματα, αρθρίτιδα, χαμηλό πυρετό και αίσθημα εξάντλησης. Άλλα συμπτώματα, όχι τόσο συχνά όσο τα προηγούμενα, είναι η φωτοευαισθησία, η κατάθλιψη, η κεφαλαλγία και το αίσθημα ζάλης.
Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κάποια θεραπεία που να επιφέρει πλήρη ίαση της πάθησης, ωστόσο τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται μπορούν να ελέγχουν τα συμπτώματα, να καθυστερούν την εξέλιξη και να προλαμβάνουν τις εξάρσεις της νόσου.
