Πώς είναι να σφύζεις από ζωή και να θες να τη ρουφήξεις σαν τη τελευταία ρουφηξιά απ’ το τελευταίο τσιγάρο του πακέτου σου. Αργά και με βαθιά αναπνοή μέχρι τον πνεύμονα. Έτσι για να τη νιώσεις παντού. Να την απολαύσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό που διαρκεί. Να χαίρεσαι με οτιδήποτε μικρό υπάρχει γύρω σου και να νιώθεις αυτή την ευγνωμοσύνη και την πληρότητα παντού;
Από την Μέλανη Ανθίμου
Καμία σχέση εδώ μιλάμε για κάτι υποτακτικό και πλακωμένο σαν μαύρο χαλί οδοστρωτήρα. Τη ρουτίνα. Γένους θηλυκού, άκρως νευρωτικού και πολλές φορές ψυχαναγκαστικού. Όμως καθόλα γοητευτική και πολλές φορές καθηλωτική. Που στο πέρασμά της ρημάζει τα πάντα. Τα συνθλίβει, τα διαλύει. Αφού ως γνωστόν η συνήθεια είναι δεύτερη φύση.
Μια νόρμα εξακολουθητική, μονότονη που αναγκάζει τον άνθρωπο να την τηρεί πιστά και να μην ξεφεύγει απ’ το πρόγραμμά της γιατί έτσι πρέπει. Λες κι είναι δικτάτορας κι αν κάτι δεν τηρηθεί στην ώρα του θα υπάρξουν κυρώσεις. Η ρουτίνα είναι ο Εφιάλτης στη μάχη των Θερμοπυλών. Ο παίχτης που ενώ νικούσε η ομάδα του έβαλε αυτογκόλ.
Είναι σε κάθε περίπτωση αυτός ο παράγοντας που θα σε εξαντλήσει και θα σε βγάλει στα αποδυτήρια χωρίς υπεκφυγές και με εύστοχη τρίπλα. Γιατί δε δίνει κανένας σημασία στην πλήξη. Τη διατηρεί με αποτέλεσμα να μολύνει τον έρωτα, τη δημιουργία ακόμα και την έμπνευση.
Καλά δεν είπα να πηγαίνεις κάθε μέρα σε άλλο πλανήτη για αλλαγή. Ξέρω, έχεις δουλειά, υποχρεώσεις , γυμναστήριο, διάβασμα. Αλλά έστω και κάτι μικρό πρόσθεσέ το στην καθημερινότητά σου. Για να σπάει η μονοτονία, το γκρίζο.
Άλλαξε δρόμο από αυτόν που χρησιμοποιείς συνήθως ή κάνε στον εαυτό σου δώρο μια μικρή απόλαυση τη μέρα και ρούφα τη σαν να είναι η τελευταία σταγόνα στην έρημο. Ένας καφές στα γρήγορα καμιά ωρίτσα με την παρέα. Απλά ένα φιλί στο ταίρι σου στα κλεφτά πριν πας σπίτι. Μικρά πράγματα αλλά καθόλου ασήμαντα.
Τα λιμνάζοντα νερά βαλτώνουν γιατί ακριβώς δεν κινούνται και κατακρατούν όλη τη βρομιά που περνά. Έτσι κι η ρουτίνα είναι δίχτυ κατακράτησης όλων των αρνητικών στοιχείων γκρίνιας, μιζέριας και κακομοιριάς. Επειδή δεν αναμοχλεύεται η ζωή.
Οπότε ανακίνησε τα νερά και φέρε αλλαγές σε θέματα και πράγματα. Αυτά θα σε ανανεώσουν και σένα και τους γύρω σου. Μη συμβιβάζεσαι στο μονότονο. Η ρουτίνα είναι σκληρή και δε χαρίζεται.
Στο κάτω-κάτω, ρε παιδί μου, η ζωή είναι γλυκιά κι έχει τόσα να σου προσφέρει. Μη στέκεσαι μόνο στα αρνητικά και μη ρουτινιάζεις. Να εστιάζεις σε ό,τι όμορφο έχεις και να φροντίζεις να διαφοροποιείς τη ζωή σου με μικρές αλλά πικάντικες αλλαγές ώστε να την απολαμβάνεις.
Έγινε μια αναποδιά. Ξέχασες κάτι στο γραφείο και πρέπει να ξαναπάς. Μην εκνευριστείς, απλά κάνε το και στο γυρισμό αγόρασε κάτι για επιβράβευση του εαυτού σου. Θα σου αλλάξει τη διάθεση και θα βγεις απ’ τη ρουτίνα με κάτι πολύ απλό.
Μην αφήνεις τον εαυτό σου να βουλιάζει στη ρουτίνα, δώσε του μικρές απολαύσεις για να έχει ένα λόγο να χαίρεται. Αυτό έχει σημασία. Άλλωστε η ζωή δεν είναι πάντα ρόδινη, είναι σκληρή αλλά είναι και γλυκιά και μπορείς να απολαύσεις πολλά. Απλά πρέπει πρώτα να τα δεις. Με μια απόδραση στη θάλασσα, το βραδάκι τώρα που καλοκαίριασε με δυο μπιρίτσες και το φεγγάρι, είσαι κομπλέ.
Η ρουτίνα κατατρώει τα πάντα και τα μολύνει. Μην της δίνεις χώρο να κάνει κουμάντο. Κάνε εσύ.
