Η ερώτηση που τριβέλιζε το μυαλό μου επί μήνες τώρα είναι μία: τι θα έκανα εγώ, αν έπρεπε να χωρέσω ολόκληρη τη ζωή μου μέσα σε ένα σακίδιο; Ναι, μπορεί να είναι μία ερώτηση που μοιάζει ουτοπική, αλλά είναι; Πόσο μακριά μας είναι τελικά ο πόλεμος στη Συρία;
Όταν ζεις εδώ που ζούμε εμείς, στη Μυτιλήνη και παρακολουθείς την μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού της νεότερης ιστορίας το δράμα του πολέμου γίνεται μέρος της καθημερινότητάς σου. Τι βάζεις λοιπόν μέσα σε αυτό το σακίδιο, πώς μεταφέρεις όλη σου τη ζωή μέσα σε μία τσάντα;
Η λίστα μπορεί να συμπεριλαμβάνει πολλά σημαντικά και απαραίτητα αντικείμενα, ποιος όμως μέσα στο πανικό του να φύγει από την ίδια του τη χώρα θα σκεφτεί να πάρει το αγαπημένο παιχνίδι του παιδιού του;
Ποιος μετά από όλα αυτά που έχει ζήσει και μέσα στις τόσες σκέψεις σχετικά με το μέλλον της οικογένειάς του, θα σκεφτεί τη σημαντικότητα του παιχνιδιού για το παιδί;
Το βιβλιοπωλείο μου είναι στο κέντρο της πόλης, καθημερινά ιδίως το καλοκαίρι περνούσαν μικρά παιδιά με τους γονείς τους και κοιτούσαν με λαχτάρα τη βιτρίνα όπου πάντα έχω και παιδικά βιβλία και παιχνίδια. Τα μάτια τους λάμπανε.
Τότε περνούσαμε βράδια ατελείωτα με τον Γιώργο (τον άντρα μου) συζητώντας τι κάνουνε αυτοί οι άνθρωποι με τα παιδιά τους όλες αυτές τις μέρες. Με τι τα απασχολούν; Τι τους λένε; Πώς εξηγείς σε ένα παιδί το ξεριζωμό του;
Εμείς χωρίς τον “κο Κουνέλι” δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα, η Μαρία τον λατρεύει, είναι αυτός που την ηρεμεί, αυτός που την νανουρίζει, αυτός που την ακούει, αυτός που της κρατάει συντροφιά. Θα τον αποχωριζόμασταν ποτέ…; Μπορεί και όχι. Όταν σου βομβαρδίζουν το σπίτι και πρέπει να φύγεις το συντομότερο δυνατό μπορεί και ναι…
Ε, λοιπόν φτάνει! Αν θες να αλλάξεις τον κόσμο μπορείς. Εμείς βάλαμε έναν στόχο #κανένα_παιδί_χωρίς_παιχνίδι#.
Ναι, θα είμαστε αυτοί που θα κυκλοφορούμε ανάμεσά στους πρόσφυγες με τις καλάθες μας γεμάτες παιχνίδια που θα τα χαρίζουμε απλά για να βλέπουμε γελαστές φατσούλες. Κάθε μέρα υπάρχουν πολλά αμέτρητα παιδιά που περιμένουν στο λιμάνι για να συνεχίσουν το άγνωστο ταξίδι τους. Εμείς λοιπόν θα τους φτιάχνουμε τη μέρα! Θα τους φτιάχνουμε το ταξίδι! Θα τους χαρίζουμε αγάπη και έναν φίλο για να τον κουβαλάνε μαζί τους!
Είπα, θα φτιάξω μία σελίδα, να το δούνε φίλοι, κουμπάροι, ξαδέρφια, συγγενείς και συμμαθητές! Θα τους βάλουμε όλους να μας στείλουν από ένα ξεχασμένο κουκλάκι.
Από αυτά που όλοι μας έχουμε κάπου μέσα στα σπίτια ή τις αποθήκες μας. Η σελίδα μέσα σε 2 εβδομάδες έχει like από 6000 άτομα!
Έρχονται παιχνίδια από όλες τις μεριές της Ελλάδας αλλά και του κόσμου, από Λονδίνο, από Ντουμπάι, από Νότια Γαλλία, από Ολλανδία… όπου χτυπάει η ελληνική καρδιά με όλη της την καλοσύνη!
Μεγάλωσα στην Αθήνα μέσα σε μία οικογένεια που είχε ένα μεγάλο θετικό και μαγικό χαρακτηριστικό, οι γονείς μου με μεγάλωσαν με περίσσευμα αγάπης και μου μάθανε να μοιράζομαι ότι έχω. Τώρα στα 32 μου ζω στη Μυτιλήνη με τον άνθρωπο που λατρεύω και την κόρη μας. Αυτή η αγάπη συνεχίζει να είναι η κινητήρια δύναμη μου!
Μάθε πως μπορείς να χαρίσεις και εσύ Ένα παιχνίδι για Ένα χαμόγελο
