Μιας και μου αρέσει η ποικιλία στη γυμναστική και βαριέμαι τρελά οτιδήποτε δεν έχει εναλλαγές και ενδιαφέρον, θα σου μιλήσω σήμερα για τη διαλειμματική προπόνηση την οποία λάτρεψα όταν πρωτοέμαθα στα φοιτητικά μου χρόνια στα ΤΕΦΑΑ.
Διαλειμματική προπόνηση σημαίνει… διαστήματα έντονης άσκησης που εναλλάσσονται με διαλείμματα ανάπαυσης ή πιο ήπιας άσκησης. Ποια είναι, όμως, τα πλεονεκτήματα αυτού του είδους προπόνησης;
Πιο γρήγορα αποτελέσματα: Μιας και θα ακολουθήσει ξεκούραση κάποια στιγμή, ο ασκούμενος μπορεί να αυξήσει την ένταση της άσκησής του. Έτσι μπορεί να έχει τα οφέλη της έντονης άσκησης τα οποία δεν θα είχε διαφορετικά μιας και θα προσπαθούσε να κρατήσει δυνάμεις για να μπορέσει να βγάλει όλη την προπόνηση.
Καύση θερμίδων: Όταν κάποιος ασκείται έντονα καίει περισσότερες θερμίδες από κάποιον που ακολουθεί ένα μέτριας έντασης πρόγραμμα εκγύμνασης. Με τη διαλειμματική προπόνηση υπάρχει έστω και κατά διαστήματα αυξημένη καύση θερμίδων.
Μικρότερη διάρκεια: Λόγω της αύξησης της έντασης η συνολική διάρκεια της προπόνησης μειώνεται και μάλιστα χωρίς να ελαττώνεται η αποτελεσματικότητά της. Πόσο τέλειο είναι αυτό;
Διπλό όφελος: Μπορείς να χωρέσεις σε μια προπόνηση δύο ειδών προπονήσεις. Μπορείς, για παράδειγμα, να εναλλάσσεις αερόβια άσκηση με ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης. Με αυτό τον τρόπο έχεις διπλό όφελος.
Ποικιλία: Ένας από τους λόγους που πολλοί άνθρωποι σταματούν να γυμνάζονται είναι πως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα βαριούνται να κάνουν τα ίδια και τα ίδια. Με τη διαλειμματική προπόνηση αποφεύγεται η μονοτονία.
Δεν κουράζονται συνέχεια τα ίδια μέρη του σώματος: Η εναλλαγή των ασκήσεων δίνει τη δυνατότητα να μην καταπονούνται τα ίδια σημεία του σώματος πράγμα που σημαίνει πως έτσι αποφεύγονται οι τραυματισμοί και γενικότερα οι ενοχλήσεις.
