Πρόσφατα τακτοποίησα τα καλλυντικά μου και διαπίστωσα πως γενικά έχω απόθεμα. Αλλά αυτό που κάνει μπαμ είναι πως ό,τι κι αν συμβεί, καλό ή κακό, θα με βρει να φοράω πάντα ρουζ. Το θέμα είναι ποιο.
Έστω λοιπόν ότι έχουμε 4 τύπους ρουζ. Το κλασικό ρουζ σε μορφή πούδρας, το κάπως κρεμώδες, το στικ και το τελείως υγρό. Εσύ ποιο θα διάλεγες;
Το κλασικό, πουδρένιο ρουζ, έχει πολλά καλά. Για αρχή, κυκλοφορεί στις περισσότερες αποχρώσεις και είναι απίθανο να μη βρεις μία που να σου ταιριάζει. Από πολύ έντονα φουξία μέχρι σχεδόν διάφανα που προσθέτουν απλώς λίγη λάμψη, οι επιλογές είναι απεριόριστες και αυτό πολλές φορές είναι παγίδα – στην οποία προσωπικά έχω πέσει αφού από λάθος, έχω ψωνίσει δύο φορές το ίδιο ρουζ, σίγουρη κάθε φορά για την τέλεια αγορά μου.
Το πουδρένιο ρουζ λοιπόν, απλώνεται τέλεια πάνω από υγρό foundation, λιγότερο τέλεια πάνω από πούδρα και όχι πολύ καλά σε γυμνή επιδερμίδα. Το πρόβλημα είναι όταν μέσα στην ημέρα αγγίζεις το πρόσωπό σου (επανάλαβε μετά από μένα “I DO” ), όπου τελικά φεύγει το χρώμα.
Το κρεμώδες ρουζ
Ενώ δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για τις λάτρεις αυτού του είδους, υπάρχουν λίγες και -πολύ- καλές. Ο λόγος που τα προτιμώ είναι ότι δεν γίνεται σαφές το πού ξεκινούν και που τελειώνουν. Δίνουν την αίσθηση ότι το χρώμα βγαίνει από μέσα, σαν να ξυπνάς έτσι και προσθέτουν μια ανεμελιά/ κοκκίνισμα/ παιδικότητα που προσωπικά τη λατρεύω γιατί μου θυμίζει το χρώμα που έπαιρναν τα μάγουλα όταν μου μίλαγε ο ωραίος από την 3η Λυκείου και εγώ προσπαθούσα να το παίξω άνετη, τύπου τέτοια μου τυχαίνουν κάθε μέρα.
Το στικ
Ή που το στικ βγαίνει από το φαντάστικ ή που μόλις έγινε η αρχή. Αφήνουν ένα πολύ πολύ φυσικό αποτέλεσμα, στρώνουν τέλεια χωρίς πινέλο, και μένουν εκεί, αναλλοίωτα για ώρες. Είναι τόσο εύκολα στη χρήση που μπορείς να βάζεις και στο γραφείο, στο δρόμο, στο ταξί, στο ασανσέρ που συναντιόμαστε, στη Μόσχα αδερφές μου, παντού. Και μάλιστα χωρίς καθρεφτάκι. Αν η επιδερμίδα σου είναι ξηρή, δοκίμασέ τα μιας και δεν θα τη βαρύνουν επιπλέον.
Τα υγρά ρουζ
Τα πιο πιο πιο σταθερά από όλα, είναι τα υγρά ρουζ. Αρκεί μία μόνο σταγόνα ΑΛΛΑ πρέπει να προλάβεις να την απλώσεις σωστά γιατί διαφορετικά… δεν φεύγει, παρά μόνο με κανονικό ντεμακιγιάζ #beenthere. Αυτό είναι και το μείον τους. Όσο σταθερά είναι, τόσο ενοχλητικό είναι να μην μπορείς να μειώσεις την ποσότητα αν από λάθος βάλεις πολύ. Πλας ότι επειδή απλώνεται με τα δάχτυλα, τα δάχτυλά σου μετά είναι στις άκρες βαμμένα και όχι, δεν καθαρίζουν με ένα απλό πλύσιμο χεριών, ούτε και με δεύτερο…
Όποιο κι αν διαλέξεις, θυμήσου ότι το ρουζ δεν σηκώνει υπερβολές και είναι σίγουρα καλύτερο να βάζεις λιγότερη ποσότητα από όση χρειάζεσαι παρά περισσότερη.
Ξαναδιαβάζοντας αυτά που σου γράφω, να σου πω ότι ο ωραίος τη 3ης Λυκείου μπορεί να με έκανε να κοκκινίζω κάθε φορά που περνούσαμε δίπλα δίπλα, αλλά το επόμενο λεπτό το κοκκίνισμα έφευγε. Κοίτα το ρουζ που θα διαλέξεις να μην σου κάνει το ίδιο. 🙂
