Δεν υπάρχει νομίζω πιο αγαπημένο αξεσουάρ, ειδικά αν ζει κανείς στην Ελλάδα και περπατά κάτω από τον -ίσως- πιο λαμπερό ήλιο.
Τελειώνει ο Ιούλιος και είμαι εγκλωβισμένη ακόμη σε αυτή την πόλη –που κατά τα άλλα λατρεύω- αλλά σήμερα καθώς άνοιξα την παλιά μου σερβάντα που κρύβει μέσα της τον αγαπημένο μου θησαυρό, μία συλλογή από le specs γυαλιά, βρέθηκα αντιμέτωπη με ένα τεράστιο δίλλημα. «Ποιό να διαλέξω για σήμερα τελικά;» Και τότε ξάφνου το αποφάσισα… «Σήμερα δε θα διαλέξω, θα τα φορέσω όλα και θα δραπετεύσω!»
Αυτό που μου έλειπε, ήταν μια βόλτα στην άμμο και να βουτήξω σε γαλάζια νερά. Τα μπλε μου le specs-bad land, ήταν τα ιδανικότερα. Ο μπλε καθρέφτης φακός τους, με μετέφερε αμέσως νοητά σε μια παραλία με γαλαζοπράσινα νερά και το ακανόνιστο σχήμα του σκελετού τους έφερε στο νου μου κύματα και «κακά-bad» σέρφερ παιδιά.
Και έπειτα έρχεται η στιγμή που θέλεις μια ξαπλώστρα, φρούτα και «τρελά» κοκτέιλ. Δύο ζευγάρια θα αλλάξω, τα στρογγυλά hey Macarena με ταρταρούγα σκελετό, για να απολαύσω τα δροσερά μου φρούτα κάτω από μια τεράστια ομπρέλα και μόλις αρχίσει να δύει ο ήλιος και ένα μισοφέγγαρο εμφανιστεί στον πορτοκαλί ουρανό, τα φούξια half moon θα συνδυαστούν άψογα με το τουρμπάνι που θα δέσω γύρω από τα μαλλιά.
Δύει ο ήλιος και έρχεται η ώρα να αρχίσει το party. Θα γίνω «άγριο νιάτο», θα φορέσω τα αγαπημένα μου le specs-wild child, με τον χρυσό, στρογγυλό σκελετό και τον κόκκινο, καθρέφτη φακό και θα κρεμάσω στον ώμο μια τσάντα με κρόσσια που θα χορεύει μαζί μου στον ρυθμό της μουσικής.
Τελειώνοντας η βραδιά, θα φύγω σαν ντίβα που αποχωρώντας από ένα ξέφρενο πάρτυ φοράει σκούρα γυαλιά, σαν τα μαύρα runways luxe με τον χρυσό σκελετό και θα κρατήσω μαζί μου τις μουσικές, αφού το μικρό clutch μου είναι γεμάτο με prints από ηλεκτρονικές κονσόλες μουσικής.
Κλείνω το συρτάρι και το ταξίδι τελειώνει. Φεύγω φορώντας τα αγαπημένα μου the villain από ταρταρούγα, με σκελετό σε σχήμα πεταλούδας και μια λεπτή μπλε φάσα στην κορυφή. «Αλήθεια», αναρωτιέμαι, «πόσες ζωές μπορώ να αντικρύσω μέσα από ένα ζευγάρι γυαλιά;»
