Σας ομιλεί ο πιλότος (λέμε τώρα) του αεροσκάφους. Πετάμε στα εξακόσια χιλιάδες πόδια πάνω από τον εγκέφαλο μου και παρακαλείστε να ΜΗΝ αντιμετωπίσετε την πτήση με σοβαροφάνεια. Εδώ, δεν υπάρχουν κανόνες ασφαλείας, έξοδοι κινδύνου και τραπεζάκια, μόνο ιστορίες πίσω και μπρος από το bar. Ο θεός μαζί μας.
Ανάμεσα σε όσα έκανα στη ζωή μου (εκπληκτικής, καταστροφικής ή δημιουργικής εμβέλειας) επιτέλους έχω το δικό μου bar – cafe, στην Πάτρα. Σπούδασα δημοσιογραφία, ασχολήθηκα με εταιρίες, ταξίδεψα… Αυτό όμως που με κράτησε ζωντανό και με ταΐζει ακόμα, είναι το bar… Από το μακρινό 1990 που πρωτοδούλεψα έως τώρα, έχω μαζέψει εμπειρίες, γέλια, πίκρες, απογοητεύσεις, δόξα… για δέκα ζωές. Μπάρμαν στην ψυχή και περιμένεις να μην πλατιάζω;! Θα αναρωτιέσαι που το πάω… Έλα ντε…
Από αυτήν εδώ τη στήλη θα προσπαθώ εβδομαδιαία να μεταδίδω λίγη από τη γνώση μου για θέματα ζωής, συμπεριφοράς, να σου διηγούμαι αστείες ιστορίες και να γράφω για θέματα από την καθημερινή μου παρατήρηση ανθρωπίνων συμπεριφορών. Γιατί, τι είναι το μπαρ; Μικρόκοσμος. Κοινωνία. Συμπεριφορές. Σεξ στις τουαλέτες… Παρακμή. Διασκέδαση. Αγκαλιές. Πάθος. Αγάπη. Όλα…
Για αρχή, δεν θα βγάλω χολή, μην και μου τρομάξεις. Θα σου πω ας πούμε για το ποτό γενικά και με ποιον δεν θα έπινα ποτέ παρέα… Λατρεύω τα κλασικά κοκτέιλ τα οποία υπάρχουν εδώ και 100, και βάλε, χρόνια. Είναι θέμα γούστου και μόνο!
Με ποιον δεν θα μπορούσα να πιω ποτό;… Είναι τόσοι πολλοί. Με πολλούς κλέφτες πολιτικούς που από τα βουνά που κατέβηκαν και το τσίπουρο, ζητάνε τώρα “Τσόνι Μπλε”. Με κάτι νεόπλουτους κοσμικούς που την είχαν δει Ωνάσης και μόνο τώρα που τον ήπιαν, φάνηκε ο πραγματικός τους εαυτός. Με κοσμικές κυρίες που αλληλοσυνουσιάζονται και οι άντρες τους έχουν κι αυτοί από τρεις γκόμενες, αλλά κατά τα άλλα το παίζουν “σωστή οικογένεια”.
Με κάτι τρόμπες επιχειρηματίες που την έχουν δει Steve Rubell από το Studio 54, αλλά στην ουσία δεν έχουν ιδέα που πάνε τα 4, ούτε καν πώς κρατάς σωστά ένα δίσκο για να σερβίρεις ένα ποτό της προκοπής… Όπως καταλαβαίνεις επιλέγω πολύ αυστηρά με ποιον θα πιω το ποτό μου. Κάποιος θα πει, όταν με διαβάσει, “σιγά ρε μεγάλε, εσύ που τους κρίνεις όλους, ποιος διάολο είσαι;!” Κι εγώ θα του απαντήσω, είμαι αυτός που γράφει τη στήλη και λέει την προσωπική του άποψη.
Στο σημείο αυτό να αναφέρω την υπεύθυνη κατανάλωση αλκοόλ… Κακό πράγμα ο μεθύστακας. Όπως επίσης κακό χωριό τα λίγα σπίτια. Πάω τώρα, ήρθε παραγγελία δεν είναι σωστό να αφήσεις τον πελάτη να σε περιμένει, θα μπορούσες να είσαι εσύ στη θέση του…
Sur Mesure. Από έναν ρομαντικό γερομπάσταρδο ΜΠΑΡΤΕΝΤΕΡ στην ψυχή…
