Ο αρχιτέκτονας Ιωάννης Εξάρχου σχεδίασε μία εξoχική κατοικία ανακαινίζοντας ένα εγκαταλελειμμένο, εδώ και 100 χρόνια, στάβλο στην ύπαιθρο της Τήνου.
Το υπεραιωνόβιο αυτό πέτρινο κτίριο μετατράπηκε σε ένα καλοκαιρινό καταφύγιο με ελάχιστο κόστος στην πλαγιά ενός λόφου με θέα στα γύρω βουνά και την κοιλάδα, τραχύ με σκούρο εξωτερικό και χτισμένο από ντόπια πέτρα δένει αρμονικά με το τοπίο.
Βασικός στόχος του αρχιτέκτονα ήταν η διατήρηση της σπηλαιώδης μοναδικής αίσθησης του χώρου. Το αρχικό πέτρινο κτίσμα έμεινε ανέπαφο και οι παρεμβάσεις περιορίστηκαν στο σοβάτισμα της εσωτερικής πλευράς των τοίχων, τη στεγανοποίηση των εξωτερικών τοίχων, των αρμών και των χρωματιστών τσιμεντένιων δαπέδων στους εσωτερικούς χώρους.
Οι τρεις νέοι χώροι που δημιουργήθηκαν περιλαμβάνουν ένα στενόμακρο χώρο για καθημερινές δραστηριότητες (προετοιμασία τροφής, τραπέζι, χρήσεις υγιεινής) και έναν προθάλαμο (διανομή κινήσεων, ντουλάπια, είσοδος).
Οι δύο αυτοί χώροι σχηματίζουν μια γωνία που περικλείει ένα τρίτο χώρο που προβλέπεται για ξεκούραση και για ύπνο.
Η διάταξη ολοκληρώνεται με την διαμόρφωση της αυλής, τον ξυλόφουρνο και την εξωτερική πρόσβαση.
Συνολικά, το έργο εντάσσεται στο πλαίσιο μίας μεγαλύτερης μελέτης σχετικά με το πως μπορεί να αποκατασταθεί μία εγκαταλελειμμένη παραδοσιακή κτιριακή δομή, αξιοποιώντας τη μοναδική ανθρώπινη κλίμακα, διατηρώντας όλα τα παραδοσιακά της στοιχεία και δημιουργώντας μιας χαμηλού κόστους βιοκλιματικής κατασκευής που εντάσσεται πλήρως στο μεσογειακό τοπίο.
Φωτογραφίες: Σύλβια Διαμαντοπούλου
